Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2012

Όρισε τη μοναξιά σου...

ΜΟΝΑΞΙΑ....ΑΠΛΑ ΥΠΑΡΧΕΙ....ΟΡΙΣΕ ΤΗΝ..



Βλέπω την πιστή ερωμένη μου, τη βροχή

να χάνεται στην αγκαλιά της θάλασσας.

Μια παράξενη συγκίνηση

σα φθινοπωρινή μελαγχολία

πλημμυρίζει τα λιγοστά αγριολούλουδα

γερμένα στην ερημιά της λύπης.

Νιώθω τον πόνο της σιωπής

στην απεραντιά του κόσμου.

Νιώθω τ αμίλητα όνειρα

συντρόφους της μοναξιάς
.

Τ ανεμίζω απο σταγόνα σε σταγόνα.
Μα είναι άψυχα, νεκρά.

Σαν κλειστά βλέφαρα, που τα σφάλισε η απόρριψη.

Αρνήθηκες και μένα και τις επιθυμίες μου.

Μάταια σ αναζητώ, μάταια σε ψάχνω, μάταια σε ποθώ.

Δεν ριζοβολά η ανταπόκριση



Φίλε μου.
σ άγονα χωράφια.



Μα έχω μια απορία.

Η μοναξιά, πως μπόρει και φυτρώνει παντου;


Η μοναξιά, δεν έχει ρίζες, δεν έχει κορμό, δεν έχει φύλλα.

Απλά
Όρισέ την.



υπάρχει.

Ή σαν τυρράνια, ή σαν λύτρωση.
 

Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

Για σένα.......Γ...




Μη μ' αφήνεις μόνη, μη κάνεις τα μάτια να δακρύζουν με την απουσία σου...

Τι να σου πω...

Τι να σου πω, τι να σου πω
αφού σου τα 'παν άλλοι
σου άφησαν πόδια και ουρά
σου πήραν το κεφάλι

Τι να σου πω, τι να σου πω
αφού σου τα 'παν άλλοι
σου άφησαν πόδια και ουρά
σου πήραν το κεφάλι

Μη με ρωτάς πώς και γιατί
θα στα θυμίσω όλα
εσύ ήσουν πάντα ο δικαστής
το θύμα η καρμανιόλα

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

Λευκή σελίδα...

Σελίδα λευκή, σαν άσπιλο χιόνι κάτι τελειώνει σε κίνηση αργή Κι' αυτό που θα ΄ρθει δεν μοιάζει ούτε δείχνει αχνά αφήνει ίχνη σε άμμο καυτή Λευκό το χαρτί, οι λέξεις που βγαίνουν νωρίς πια πεθαίνουν πριν γίνουν ευχή Ποια δύναμη αρκεί το άσπρο να ντύσει ψυχές να κοσμήσει με λόγο ζωής Σελίδα λευκή, βρεγμένη η ζωή μου αργοί κι οι σφυγμοί μου τη νύχτα αυτή Τη νύχτα αυτή που σήκωσε σκόνη και ποιος κατορθώνει αθώος να βγει. Λευκό το χαρτί κι εκείνος που ξέρει διπλά υποφέρεις αυτή τη σιωπή Ποια αγάπη μπορεί εδώ να υπογράψει σαν μοίρα να γράψει προτού να καεί

Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012

Θα 'μαι κοντά σου όταν με θες...

"Ξύπνησα μες τον ύπνο μου κι άκουσα δυο φωνές. Η μια μου είπε ξέχνα την κι πάψε πια να κλαις. Μα η άλλη ήταν η δική σου μες απ` του ύπνου του εφιάλτη τις γραμμές. Μου λεγε αγάπη μου κοιμήσου Θα μαι κοντά σου όταν με θες... Τα χρόνια είναι αμέτρητα μα είν` η ζωή μικρή. Συνήθισα να σ` αγαπώ συνήθισες κι εσύ. Μα είναι τα χρόνια ένα δοχείο ένα φθηνό ξενοδοχείο για δυο στιγμές. Για να χωράει κάπου ο πόνος τις νύχτες όταν μένω μόνος. Τις σιωπές μου να μετράω να σε θυμάμαι όταν πονάω να μου λες Θα μαι κοντά σου όταν με θες... Το παραμύθι τέλειωσε κι αρχίζει η ζωή. Αχ να ταν η αλήθεια σου σαν ψέμα αληθινή. Τι να την κάνω τη ζωή μου στο παραμύθι θα τη ρίξω να πνιγεί. Να παραμυθιαστεί η ψυχή μου, να σε πιστέψει πάλι από την αρχή. Να σε πιστεύει όταν μ` αγγίζεις, τις νύχτες όταν ψιθυρίζεις όταν λες Θα μαι κοντά σου όταν με θες...

Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012

Έρως Ονειρευόμενος...

Τον θανούλη τον γνώρισα ένα χρόνο πριν κάνω το μπλογκάκι μου και ίσως ήταν η αιτία να βάλω ίντερνετ γιατί αν τελείωνε η προσφορά που είχε τότε η βονταφόν για δωρεάν ίντερνετ θα χανόμαστε και δεν το ήθελα. Μου άρεσε πρώτα σαν άνθρωπος και μετά όλα τα υπόλοιπα. Έχει ήθος που λίγοι άντρες έχουν στην εποχή μας, κι επειδή δεν ξέρω να λέω πολλά ούτε μ' αρέσει θα πω ότι έχει κάτι που σε τραβάει σαν μαγνήτης. Χθες ηρθε το βιβλίο του που είχα διατάξει ένα φιλαρακι να μου στείλει. Αμέσως το ξεφύλισα και ομολογώ ότι δεν μου αρεσε. Χιχιχιχιχι όσα διάβασα ήταν υπέροχα. Στο επόμενο να βάλεις και κανένα πίνακα απ' αυτούς που μου έχεις κλέψει, χιχιχιχιχιχιχι......... Και σε περιμένω να έρθεις να υπογράψεις το βιβλίο Θανούληηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηη, ακούς;;;;;;;;;;;

463089~1.JPG




ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ
Ισορροπώ στα δυο σου μάτια
τεντωμένο σύννεφο
χωρίς δίχτυ
αδύναμος να αντισταθώ στον κίνδυνο
να σε κοιτώ.
Αδιαφορώ για το κενό που κρέμεται
μέσα μου.
Όνειρο χαμένο είσαι, ξέρω θα σβήσεις
σαν η πρώτη αχτίδα του χρόνου
κυλήσει στο ρολόι της ζωής, όμως,
να ζήσω τόσο είναι αρκετό.

Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012

Όσα η αγάπη ονειρεύεται...





Παίρνω απόσταση απ' το χθες
να 'ρθούνε κι άλλες εποχές.
Να 'ρθουνε λύπες και χαρές
καινούριες να σου τις χαρίσω.

Παίρνω απόσταση απ' το χθες
για να μπορέσω να με θες
να βρω τραγούδια, μουσικές
καινούριες να σου τραγουδήσω.

Έλα μη μου καίγεσαι,
θα σου χαρίσω ό,τι θες
έλα μη μου καίγεσαι,
όλα μου τ' αύριο και τα χθες
στο τώρα θα τα κλείσω

Όσα η αγάπη ονειρεύεται,
τα αφήνει όνειρα η ζωή.
Μα όποιος στ' αλήθεια ερωτεύεται
κάνει τον πόνο προσευχή,
βαρκούλα κάνει το φιλί
και ξενιτεύεται.

Παίρνω απόσταση άμα θες
κι από τις πρώτες μας ματιές,
για να μπορέσω με γητειές
καινούργιες να στις ξαναδώσω.
Βρίσκω στον έρωτα γιατρειές
να τον γιατρέψω απ' τις πληγές
και στολισμένο χαρακιές
καινούριες να τον ξανανιώσω.

Έλα μη μου καίγεσαι

θα σου χαρίσω ό,τι θες
έλα μη μου καίγεσαι
όλα μου τ' αύριο και τα χθες
στο τώρα θα τα κλείσω

Όσα η αγάπη ονειρεύεται
τα αφήνει όνειρα
η ζωή
μα όποιος στ' αλήθεια ερωτεύεται
κάνει τον πόνο προσευχή,
βαρκούλα κάνει το φιλί
και ξενιτεύεται.

 

Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

Όλη μου τη ζωή...

Κούραση, απογοήτευση, αλλοίωση, ξεχασμένα όνειρα, χαμένα χρόνια,
η σιωπή της συνείδησης......

Λαυρέντης Μαχαιρίτσας / Ισαάκ Σούσης

Όλη μου τη ζωή, κρυβόμουνα γιατί
το 'θελα μα φοβόμουνα να φύγω.
Κάποτε αγάπη έλεγα αυτή την ενοχή
μα τώρα μ' εκδικείται λίγο-λίγο.

Όλη μου τη ζωή μού 'βγαινε η ψυχή
κάτι να θυμηθώ, κάτι ν' αρχίσω.
Να 'ναι καλοί οι φίλοι κι οι λογαριασμοί
και να μη χρειαστεί να τα σκαλίσω,
κάτι να θυμηθώ κάτι ν' αρχίσω.

Μου 'μάθαν να μισώ, ν' αρκούμαι στο μισό
να χάνω, να κερδίζω, να ποντάρω.
Να παίρνω διαταγές, να σπάω επιταγές,
σε κάθε ευκαιρία να κορνάρω.

Να σφίγγω τα λουριά, με τόση μαστοριά,
να βρίσκω μία λύση στο ποδάρι,
να κλείνω τα παντζούρια και μόνη συντροφιά,
να σφίγγω πιο πολύ το μαξιλάρι,
να βρίσκω μία λύση στο ποδάρι.

Όλη μου τη ζωή, μια δεύτερη κρυφή,
αγέννητη η ζωή μ' ακολουθούσε.
Δεν κοίταζε στα μάτια, δεν ήταν φορτική,
δε μίλαγε μα όλα τα ζητούσε,
μια θάλασσα μικρή μ' ακολουθούσε.