Επίμονο κρίνο...

Να καταργήσουμε θέλω μαζί. τα αόρατα δίχτυα και να πετάξουμε μακριά εως την αιώνια ώρα.

• Θα μου πείς μήτε οι άγγελοι δεν τα κατάφεραν, βαριά τα φτερά ο αέρας δυνατός. Όμως η θάλασσα μας περιμένει, να την δοκιμάσουμε να κάνουμε τα πρώτα μας γενεθλια και να ζήσουμε μαζί στη σκοτεινή Ωκεανίδα του χρόνου, ένα επίμονο κρίνο μες τη φωτιά.

Α. Πάσχου.