Όταν οι αναμνήσεις γί νονται δάκρυα που βγαίνουν από τα βάθη της καρδιάς και τα μάτια βρέχουν, όταν η νοσταλγία γίνεται κόμπος που με πνίγει, όταν το άδικο φουρτουνιάζει την ψυχή, τότε ανοίγω το παλιό, μικρό ΄ΝΟΚΙΑ. Εκείνο που είναι γεμάτο με τα εικονομηνύματα αγαπης που μου έστελνες εσύ. Εκείνο που ξέρει όλα μας τα μυστικά. Πόσο μ' αρέσει να κοιτώ αυτά τα αρκουδάκια και τις καρδούλες στολισμένα με λόγια αγάπης. Έτσι σου έφτιαξα αυτό το βιντεάκι με τα μηνύματα σου, για να σε έχω κι εδώ. Μερικά τα βρήκα έτοιμα, μερικά τα αντέγραψα από το μικρό, παλιό ΝΟΚΙΑ. Ίσως είναι χιλιοειπομένα, αυτό όμως με τον ΖΙΡΡΟ είναι μόνο δικό μου, το έγραψες εσύ για μένα όταν σου έστειλα τον ΖΙΡΡΟ.
Γιατί Θεέ μου ότι αγαπώ το χάνωωωωωωωωωωωωωωω;;;;;;;
Πως μπορώ να πω δεν σ' αγαπάω πως συνεχώς να μη σε ζητάω. Πως να λέω άλλο πως δεν σε θέλω πως τις ώρες μου χορταίνω. Στην καρδιά μου μέσα κατοικείς όλη την σκέψη μου εξουσιάζεις Στα μακρινά ταξίδια του ονείρου μας στην αγκαλιά σου με πλαγιάζεις.
Κοντά σου είμαι κι εσύ το ξέρεις μην νιώθεις μόνος μην υποφέρεις. Κι όσο η γη αυτή κάθε μέρα γυρίζει η αγάπη που σου 'χω θα πλημμυρίζει.
Εύκολα μπήκες μες στη ζωή μου κομμάτια σου χάρισα της ψυχής μου. Στα χέρια σου, τον κόσμο μου, κρατάς μια λέξη σαν πεις πως μ' αγαπάς.
Εμείς οι δύο θα είμαστε κάποτε μαζί δεν θα μας χωρίζει η μέρα, το φεγγάρι. Κοίτα το αστέρι μας πάντα είναι εκεί κι αν έρθει η αυγή κι αν έχει σκοτάδι.
Στ' όνειρο πάλι τρέχω να σ' αγκαλιάσω ζεστό φιλί στα χείλη να σου αφήσω. Στο στήθος σου να γείρω να ξαποστάσω της καρδιάς σου να αγγίξω το χτύπο.
Μη σταματάς Μέσα στα μάτια Σα παιδί να με κοιτάς Στην αγκαλιά σου Τρυφερά να με κρατάς Μη σταματάς, μη σταματάς Μη σταματάς Να με αγγίζεις Με φιλιά να με σκορπάς Να με λατρεύεις Σαν θεό να μ' αγαπάς Μη σταματάς, μη σταματάς Ο έρωτας γεννήθηκε για μας Μαζί θα προχωρήσουμε Ποτέ δε θα χωρίσουμε Στα δύσκολα καρδιά μου Μην ξεχνάς Όσο μπορείς, να μ΄αγαπάς Μη σταματάς Μέσα στις φλέβες μου Σε βλέπω να κυλάς Μη σταματάς Τα δυο μου χείλη να φιλάς Μη σταματάς...
